Tajemnice handlowe, patenty, znaki towarowe

Jakie możliwości są dostępne dla tych, którzy chcą chronić innowacyjne pomysły? Czy chciałbyś zrozumieć zasady rządzące własnością intelektualną? Ten artykuł ma na celu odpowiedzieć na te i inne pytania. Niezależnie od tego, czy wolisz zachować tajemnicę, czy udać się do biura patentów i znaków towarowych, istnieje wiele strategii zapewniających bezpieczeństwo własności intelektualnej, a my możemy rzucić światło na najlepsze z nich.

Własność intelektualna (IP) odnosi się do wytworów umysłu, takich jak wynalazki, dzieła literackie i artystyczne, projekty oraz symbole, nazwy i obrazy wykorzystywane w handlu. Własność intelektualna to szeroki, kategoryczny opis różnych uprawnień prawnych, które wiążą się z określonymi rodzajami informacji, pomysłów lub innych wartości niematerialnych i prawnych w ich wyrażonej formie. Posiadaczowi tego tytułu prawnego przyznaje się zazwyczaj wyłączne prawa do korzystania, produkcji i sprzedaży dzieła twórczego lub wynalazku. Prawa te są egzekwowalne przez prawo, zapewniając twórcy lub właścicielowi kontrolę i potencjalne korzyści ekonomiczne z tego, co stworzył. Umowy o ujawnieniu informacji i umowy o zachowaniu poufności pomagają w zarządzaniu własnością intelektualną między stronami.

Istnieje kilka rodzajów patentów, z których każdy ma swoje wady i zalety. Te patenty to:

Są to najczęściej spotykane rodzaje patentów. Patenty użytkowe są przyznawane za wynalezienie lub odkrycie nowych i użytecznych procesów, maszyn, wyrobów lub kompozycji materii, lub wszelkich nowych i użytecznych ich ulepszeń. Kategoria ta obejmuje większość wynalazków, w tym nowe technologie, urządzenia mechaniczne, elektronikę, kompozycje chemiczne i procesy produkcyjne. Okres obowiązywania nowego patentu użytkowego wynosi zazwyczaj 20 lat od daty zgłoszenia. Okres obowiązywania patentu może jednak zostać dostosowany lub przedłużony w pewnych okolicznościach, takich jak opóźnienia wynikające z procedur urzędu patentowego lub w przypadku patentów farmaceutycznych, które wymagają zatwierdzenia przez organy regulacyjne.

Patenty na wzór przemysłowy chronią unikalne cechy wizualne wytworzonego przedmiotu. Patent na wzór przemysłowy chroni ozdobny projekt, wygląd lub kształt wynalazku, ale nie jego aspekty funkcjonalne. Ten rodzaj patentu jest zwykle wykorzystywany do projektowania przemysłowego lub projektowania produktów, w których wygląd produktu jest ważny. Okres obowiązywania patentu na wzór przemysłowy wynosi 15 lat od daty przyznania patentu w przypadku patentów wydanych na podstawie zgłoszeń dokonanych w dniu 13 maja 2015 r. lub później (oraz 14 lat w przypadku patentów wydanych na podstawie zgłoszeń dokonanych przed tą datą).

Patenty na rośliny przyznawane są każdemu, kto wynalazł lub odkrył i rozmnożył bezpłciowo dowolną odrębną i nową odmianę rośliny. Obejmuje to rośliny uprawne, mutanty, hybrydy i nowo znalezione sadzonki, inne niż rośliny rozmnażane przez bulwy lub rośliny znalezione w stanie nieuprawnym. Czas trwania patentu na roślinę wynosi 20 lat od daty dokonania zgłoszenia.

Co sprawia, że własność intelektualna kwalifikuje się do opatentowania? W jurysdykcji Stanów Zjednoczonych istnieje kilka wymogów, które można znaleźć w 35 U.S.C. § 101-112:

Wynalazek musi być nowy, co oznacza, że nie może być wcześniej znany publicznie. Oznacza to, że wynalazek nie został wcześniej ujawniony, opublikowany, wykorzystany lub sprzedany przed złożeniem wniosku patentowego. Kryterium nowości gwarantuje, że patenty są przyznawane tylko na naprawdę unikalne innowacje.

Wynalazek musi być nieoczywisty dla osoby posiadającej wiedzę i doświadczenie w danej dziedzinie. Oznacza to, że wynalazek nie powinien być oczywistym rozwinięciem lub udoskonaleniem dla osoby wykwalifikowanej w danej dziedzinie. Wymóg ten jest znany jako "poziom wynalazczy" w niektórych jurysdykcjach i ma na celu wykluczenie trywialnych lub przyrostowych ulepszeń z patentowania.

Wynalazek musi być użyteczny lub mieć praktyczne zastosowanie. Innymi słowy, musi działać i osiągać zamierzony cel. Kryterium to w niektórych regionach określane jest jako "przydatność przemysłowa". Zapobiega ono patentowaniu wynalazków, które mają charakter spekulacyjny lub teoretyczny i nie mają możliwego do udowodnienia praktycznego zastosowania.

Wynalazek musi mieścić się w zakresie przedmiotu patentu określonego przez prawo. Ogólnie rzecz biorąc, obejmuje to procesy, maszyny, wyroby i kompozycje materii. Przepisy różnią się jednak w zależności od kraju; na przykład abstrakcyjne idee, zjawiska naturalne i prawa natury zazwyczaj nie podlegają opatentowaniu.

Zgłoszenie patentowe musi ujawniać wynalazek na tyle szczegółowo, aby osoba wykwalifikowana w danej dziedzinie mogła go powielić lub wykorzystać. Wymóg ten gwarantuje, że po wygaśnięciu patentu społeczeństwo będzie mogło korzystać z wiedzy o wynalazku, przyczyniając się do rozwoju technologii i przemysłu.

Zgłoszenie musi zawierać zastrzeżenia, które jasno i szczegółowo określają granice ochrony wynalazku. Zastrzeżenia te mają kluczowe znaczenie, ponieważ określają zakres ochrony prawnej patentu.

Niektóre jurysdykcje wymagają również, aby wynalazek nie był sprzeczny z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami. Przykładowo, wynalazkom związanym z nielegalną działalnością lub szkodliwymi substancjami można odmówić ochrony patentowej.

W różnych krajach obowiązują różne zasady dotyczące tego, jakie formy wynalazków można opatentować. Na przykład patenty na oprogramowanie podlegają różnym zasadom i interpretacjom w różnych jurysdykcjach.

Przepisy i interpretacje prawa patentowego mogą różnić się w zależności od kraju, więc konkretne wymagania dotyczące zdolności patentowej mogą różnić się w zależności od jurysdykcji. Konsultacje z rzecznikiem patentowym lub urzędem patentowym mogą dostarczyć wskazówek dostosowanych do konkretnego kontekstu prawnego wynalazku.

Aby uzyskać patent, należy wykonać następujące kroki:

Wynalazek powinien być szczegółowo udokumentowany.

Aby upewnić się, że wynalazek jest unikalny, należy dokładnie przeszukać istniejące patenty. Badanie istniejących patentów może być czasochłonnym procesem. Zarejestrowane znaki towarowe można wyszukać, odwiedzając oficjalną stronę internetową Urzędu ds. Znaków Towarowych USPTO lub wyszukiwarkę Google Patents.
https://www.uspto.gov
https://patents.google.com/

Złożenie szczegółowego opisu i dokumentacji wynalazku w urzędzie patentowym.

Urząd patentowy sprawdza wniosek pod kątem zgodności z wymogami prawnymi.

Tajemnice handlowe wiążą się z różnymi zagrożeniami i korzyściami w porównaniu z patentami. Tajemnica handlowa powinna być:

1. niemożliwa do odtworzenia
2. Poza wiedzą publiczną
3. Przynosić korzyści ekonomiczne posiadaczowi tajemnicy handlowej
4. Może być utrzymywana w tajemnicy

Patent jest publicznie dostępnym ujawnieniem, podczas gdy tajemnica handlowa nie jest w ogóle udostępniana publicznie, ale jest utrzymywana w tajemnicy. W przypadku korzystania z tajemnicy handlowej bardzo ważne jest udokumentowanie wszystkich szczegółów dotyczących tajemnicy handlowej i oczywiście zachowanie jej w tajemnicy. Można jednak zapytać, dlaczego ktoś miałby dokumentować coś, co nie powinno być udostępniane?

Weźmy pod uwagę firmę, która opracowała sposób wytwarzania najmocniejszego włókna węglowego, jakie kiedykolwiek wyprodukowano, a siła ta pochodzi z nowego sposobu produkcji włókien, którego nie można odwrócić. Jeśli inna firma przeprowadziła badania i rozwój, odkryła ten sam sekret i opatentowała proces. Utraciłbyś prawo do własnej tajemnicy handlowej, a druga firma mogłaby nawet podjąć kroki prawne przeciwko tobie za korzystanie z ich opatentowanej technologii, prawda?

Na szczęście, jeśli została sporządzona odpowiednia dokumentacja, perspektywa jest o wiele mniej ponura.
Prawa do wcześniejszego użycia są prawną obroną przed roszczeniami o naruszenie patentu. Jeśli spółka korzystała z procesu lub metody jako tajemnicy handlowej, zanim inna strona złożyła wniosek o opatentowanie tego samego procesu, spółka może ubiegać się o prawo do wcześniejszego wykorzystania, aby kontynuować korzystanie z tego procesu pomimo patentu. Prawa te różnią się w zależności od jurysdykcji; na przykład w Stanach Zjednoczonych ustawa Leahy-Smith America Invents Act (AIA) z 2011 r. wprowadziła znaczące zmiany w zakresie praw do wcześniejszego wykorzystania.

Przed AIA amerykańskie prawo patentowe przewidywało ograniczone prawa do wcześniejszego wykorzystania, głównie w kontekście metod biznesowych. AIA rozszerzyła te prawa, zezwalając na obronę w przypadku każdego rodzaju patentu, pod warunkiem, że użytkownik wykorzystywał przedmiot patentu w sposób komercyjny co najmniej rok przed datą zgłoszenia patentowego lub datą publicznego ujawnienia wynalazku przez wynalazcę.

Jednakże, aby dochodzić praw do wcześniejszego korzystania, użytkownik musi zazwyczaj udowodnić, że korzystał z opatentowanego wynalazku w sposób komercyjny i w dobrej wierze, zanim zgłaszający patent złożył wniosek o patent. Obrona ta ma charakter osobisty i zazwyczaj nie może zostać przeniesiona ani sprzedana, z wyjątkiem sprzedaży linii biznesowej, która opiera się na wcześniejszym użyciu. Jeśli więc posiadasz tajemnicę handlową, upewnij się, że masz solidną dokumentację dotyczącą tajemnicy, ponieważ pewnego dnia może ona zostać zakwestionowana w sądzie.

Znaki towarowe są odrębne od wynalazków, procesów lub innej własności intelektualnej związanej z produktem. Zamiast tego znaki towarowe mają chronić tożsamość marki. Aby chronić swoją markę, zaleca się dokładne zrozumienie procesu rejestracji znaku towarowego. Oto przegląd rejestracji znaków towarowych:

Upewnij się, że Twój znak jest unikalny.

Prześlij niezbędne formularze i opłaty.

Urząd ds. znaków towarowych dokona przeglądu zgłoszenia

Daj czas na ewentualne zastrzeżenia.

Po zarejestrowaniu znaku towarowego należy go utrzymywać i odnawiać zgodnie z wymogami.

W 2006 r. Joya Williams, która była wówczas sekretarką w Coca-Coli, spiskowała z dwiema innymi osobami, Ibrahimem Dimsonem i Edmundem Duhaneyem, w celu sprzedaży tajemnic handlowych Coca-Coli jej rywalowi, firmie PepsiCo. Próbowali oni sprzedać Pepsi poufne dokumenty i próbkę nowego napoju za 1,5 miliona dolarów.

Po otrzymaniu listu oferującego poufne informacje Coca-Coli, PepsiCo nie przyjęła oferty. Zamiast tego powiadomiła Coca-Colę o naruszeniu, a następnie zaangażowano FBI. Decyzja Pepsi o poinformowaniu Coca-Coli o spisku była powszechnie chwalona jako wzorowy akt etyki i uczciwości korporacyjnej.

FBI zorganizowało operację żądła, w której tajny agent FBI udawał dyrektora Pepsi. Agent zgodził się na zakup tajemnic handlowych i zorganizował spotkanie w celu wymiany dokumentów na pieniądze.

Williams, Dimson i Duhaney zostali aresztowani w związku z kradzieżą i próbą sprzedaży tajemnic handlowych. Joya Williams została skazana za spisek w celu kradzieży tajemnic handlowych i została skazana na osiem lat więzienia federalnego. Pozostali spiskowcy również otrzymali wyroki więzienia.

W walce prawnej trwającej ponad trzy dekady, często określanej jako największa sprawa w historii biznesu, W.L. Gore & Associates, znana z tkaniny Gore-Tex, i C.R. Bard, firma produkująca urządzenia medyczne, zaangażowały się w złożoną sprawę o naruszenie patentu. Spór dotyczył patentu na przeszczep naczyniowy wykonany ze spienionego politetrafluoroetylenu (ePTFE), materiału produkowanego wyłącznie przez firmę Gore i stanowiącego tajemnicę handlową.

Konflikt patentowy: Konflikt rozpoczął się, gdy dr David Goldfarb, który opracował przeszczep naczyniowy z ePTFE, złożył wniosek patentowy w 1974 roku. Mniej więcej w tym samym czasie firma W.L. Gore & Associates również zgłosiła patent na podobną technologię przeszczepów naczyniowych. Doprowadziło to do przedłużającego się sporu prawnego o to, kto ma prawa do patentu.

Sedno sporu prawnego dotyczyło ustalenia prawowitego właściciela patentu na przeszczep naczyniowy z ePTFE. Przeszczepu nie można było wyprodukować bez tajemnic handlowych technologii Gore, ale dr Goldfarb twierdził, że wie, co jest potrzebne, aby przeszczep był opłacalny.

Przedłużająca się walka prawna między dwoma podmiotami była przykładem kluczowych zasad własności intelektualnej, szczególnie w prawie patentowym. Podstawowe kwestie obracały się wokół pojęć "nowości" i "stanu techniki" w przepisach patentowych, które dyktują, że prawa patentowe są przyznawane tym, którzy jako pierwsi wynaleźli unikalną technologię, niekoniecznie tym, którzy jako pierwsi złożyli wniosek o patent. Ponadto sprawa zagłębiała się w zawiłości "wynalazczości" i "zdolności patentowej", badając niuanse tego, co stanowi wynalazek nadający się do opatentowania i kto jest prawnie uznawany za wynalazcę.

Ostatecznie Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych dla Okręgu Federalnego podjął decyzję na korzyść C.R. Bard, przyznając odszkodowanie w wysokości ponad 1 miliarda dolarów.

Firma Polaroid, kierowana przez jej wizjonerskiego założyciela Edwina Landa, zrewolucjonizowała fotografię, wprowadzając pod koniec lat 40. ubiegłego wieku aparaty na film natychmiastowy. Aparaty te pozwalały użytkownikom na zrobienie zdjęcia i uzyskanie wywołanego obrazu w ciągu kilku minut, co było innowacją, która urzekła konsumentów. Technologia Polaroid była chroniona szeroką gamą patentów, zabezpieczających unikalny proces fotografii natychmiastowej.

W latach 70-tych, Kodak, gigant w tradycyjnym przemyśle filmowym, odważył się wkroczyć w świat fotografii natychmiastowej. To posunięcie przygotowało grunt pod monumentalne starcie. Wejście Kodaka na rynek aparatów natychmiastowych było postrzegane jako bezpośrednie wyzwanie dla domeny Polaroida, co doprowadziło do jednego z najważniejszych procesów sądowych o naruszenie patentów w XX wieku.

Polaroid podjął szybkie działania prawne przeciwko Kodakowi, zarzucając naruszenie jego patentów na fotografię natychmiastową. Pozew, złożony w 1976 roku, twierdził, że aparaty i filmy Kodak do fotografii natychmiastowej naruszały wiele patentów Polaroid. Później nastąpiła wyczerpująca bitwa prawna, która trwała prawie dekadę, zagłębiając się w zawiłe szczegóły technologii fotograficznej i prawa patentowego.

W 1985 roku ostatecznie wydano werdykt. Sąd uznał Kodaka winnym naruszenia patentów Polaroida, co było przełomową decyzją w świecie własności intelektualnej. Firmie Kodak nakazano wstrzymanie produkcji i sprzedaży aparatów do zdjęć natychmiastowych i filmów, a także wypłacenie Polaroidowi znacznego odszkodowania. Wpływ finansowy na firmę Kodak był znaczący, z setkami milionów dolarów odszkodowania i opłat prawnych.

Ale reperkusje wykraczały poza salę sądową. Kodak musiał wycofać się z rynku aparatów natychmiastowych, a tysiące pracowników Kodaka pracujących w dziale fotografii natychmiastowej stanęło w obliczu niepewności. Dla Polaroid zwycięstwo było słodko-gorzkie; chociaż potwierdziło prawa własności intelektualnej firmy, walka prawna była kosztowna, a krajobraz fotografii szybko ewoluował wraz z pojawieniem się technologii cyfrowej.

Kiedy masz pomysł, ważne może być, aby mieć strategię jego ochrony. W tym artykule omówiliśmy zabezpieczenia własności intelektualnej, takie jak różne patenty i tajemnice handlowe.

Informacje zawarte w tym wpisie na blogu, w tym tekst, grafika, zdjęcia i inne materiały, służą wyłącznie celom informacyjnym i nie stanowią porady prawnej. Treść tego wpisu nie stanowi porady prawnej i nie powinna być traktowana jako taka. Prawa własności intelektualnej różnią się znacznie w różnych jurysdykcjach i podlegają interpretacji przez różne sądy. W związku z tym przedstawione tutaj informacje nie zastępują profesjonalnej porady prawnej udzielonej przez prawnika lub kancelarię prawną.

Zdecydowanie zalecamy czytelnikom zasięgnięcie porady wykwalifikowanego prawnika w celu uzyskania wskazówek dotyczących wszelkich konkretnych kwestii prawnych związanych z prawami własności intelektualnej, w tym patentami, znakami towarowymi i tajemnicami handlowymi. Korzystanie i dostęp do informacji zawartych na tym blogu nie tworzy relacji prawnik-klient między czytelnikiem a autorami lub wydawcą bloga. Użytkownik polega na takich informacjach wyłącznie na własne ryzyko. Zrzekamy się wszelkiej odpowiedzialności wynikającej z polegania na naszych treściach przez jakąkolwiek osobę odwiedzającą witrynę lub przez kogokolwiek, kto może zostać poinformowany o którejkolwiek z jej treści.